ΠΡΟΣ: Τους ευσεβείς χριστιανούς
της καθ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
Κισάμου & Σελίνου
Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Αξιωνόμαστε για άλλη μία φορά να εορτάσομε την μεγάλη Θεομητορική εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου είναι αφιερωμένο στην Παναγία μας. Τις ημέρες αυτές με τις καθημερινές παρακλήσεις μας καταθέσαμε με θέρμη, ελπίδα και πίστη ενώπιον της σεπτής Εικόνας Της, τις θλίψεις, τις ανάγκες, τα αιτήματα, τον πόνο της καρδιάς μας. Συμμετέχουμε στις ακολουθίες των όμορφων Παρακλητικών Κανόνων, νηστεύουμε, εξομολογούμαστε, κοινωνούμε.
Την παρακαλούμε με ζέση ψυχής να ελαφρώσει τον βαρύ ζυγό μας, διότι πιστεύουμε ακράδαντα πως η γλυκιά Θεομάνα και μετά την σεπτή Της Κοίμηση συνεχίζει να αγαπά και να νοιάζεται για μας τους ανθρώπους. Γίνεται η πλατυτέρα των Ουρανών. Μέσα στη μεγάλη και ανοιχτή αγκαλιά Της υπάρχει χώρος για τον κάθε άνθρωπο, όχι μόνο για τους πιστούς, αλλά και για τους αμαρτωλούς και ασεβείς. Η προσευχή μας προσδοκά την απάντησή Της. Η μακάρια θέση Της κοντά στον Υιό Της και Θεό μας Ιησού Χριστό, Της δίνει την ευχέρεια να προσεύχεται για τον καθένα μας, για κάθε μας πρόβλημα. Τα αποτελέσματα των βοηθειών Της είναι απτά. Γι αυτὸ ψάλλουμε στον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα: «Ουδείς προστρέχων επί σοί, κατησχυμένος από σου εκπορεύεται αγνή Παρθένε Θεοτόκε, αλλ’ αιτείται την χάριν και λαμβάνει το δώρημα, προς το συμφέρον της αιτήσεως».
Διερωτώμαι όμως αδελφοί μου: Ζώντας σε ένα κόσμο ταραγμένο, ρευστό και ανάλγητο, όπως ο δικός μας. Σε έναν κόσμο, ο οποίος ελπίζει μόνο στον εαυτό του. Σε μία εποχή ισοπεδωτική, όπου αξίες, ιδανικά και ιδέες βρίσκονται σε εκπτωτική και πτωτική πορεία. Σε έναν τρόπο ζωής, όπου ολοένα και περισσότερο παραμερίζονται οι αληθινές αξίες της ζωής και στενεύουν οι δρόμοι του ήθους και της αξιοπρέπειας. Σε μία κοινωνία που έχει περισσότερη γνώση, αλλά λιγότερη κρίση. Μεγαλύτερα σπίτια, αλλά μικρότερες οικογένειες. Περισσότερα τρόφιμα, αλλά χειρότερη διατροφή. Υψηλότερα εισοδήματα, αλλά χαμηλότερες ηθικές αξίες. Περισσότερες ανέσεις, αλλά λιγότερο χρόνο. Σ αυτή την όντως ζοφερή πραγματικότητα του σήμερα και του αύριο, πόσο νοιώθομε την ανάγκη να προστρέξομε στην ανοιχτή και ζεστή αγκαλιά Της; Πόσο τρέχουμε με δάκρυα στα μάτια να εναποθέσουμε σε Αυτήν, που είναι η όντως παραμυθία, τις δυσκολίες και τα βάσανα της ζωής μας;
Παράδειγμα, πρόκληση και πρότυπο αγιότητας η γλυκιά μας Παναγία. Με την Κυρία Θεοτόκο ως παράδειγμα και πρότυπο, δυναμώνει και γιγαντώνεται η αδυναμία της φύσης μας και μειώνονται σταδιακά οι στιγμές της πτώσης και των αμφιβολιών μας.
Καλή Παναγία αδελφοί μου. Ας την εμπιστευθούμε και ας την μιμηθούμε!
Χρόνια Πολλά κι ευλογημένα!
Ο Επίσκοπος & Πνευματικός σας πατέρας
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΚΙΣΑΜΟΥ ΚΑΙ ΣΕΛΙΝΟΥ
ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου