Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

ΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΒΙΑ


Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνατίου




Άρθρο στην Εφημερίδα "ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ" 26/01/2013

Η εορτή των τριών Ιεραρχών, εκτός από κορυφαία Εκκλησιαστική είναι και η κατ' εξοχήν σχολική εορτή. Και ίσως γι΄  αυτό, τα μηνύματά της σπάνια ξεπερνούν τα όρια του σχολείου. Αλλά και μέσα σ΄ αυτό, σπάνια βρίσκουν την απήχηση που τους αξίζει.
    Κι όμως! Τα μηνύματα αυτά, αποδεικνύεται πως έχουν να πουν πολλά στην εποχή μας. Και ένα από τα κεντρικότερα, που η μνήμη τους μεταφέρει επί αιώνες στην ανθρώπινη κοινωνία κάθε εποχής, είναι η αξία της Παιδείας.
    Δεν είναι λίγοι εκείνοι, που, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, στήριξαν πολλά στην Παιδεία, ελπίζοντας να εφοδιάσει τις νεώτερες γενιές όχι μόνο με εργαλεία δημιουργίας και οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και με μέσα ποιοτικότερης κοινωνικής συμβίωσης. Πολλοί ήλπισαν πως η εύκολη και ισότιμη πρόσβαση στη γνώση θα οδηγούσε σε εξομάλυνση των κοινωνικών αντιθέσεων και σε ειρηνικούς τρόπους επίλυσης διαφορών.
    Δυστυχώς, και παρά το γεγονός πως η Παιδεία αποτελεί σήμερα μια από τις βασικές προτεραιότητες της παγκόσμιας κοινότητας,  η ανθρωπότητα ταλαιπωρείται από οξύτατες κοινωνικές αντιθέσεις και αγεφύρωτα χάσματα. Και μεγαλύτερη απόδειξη γι΄  αυτό δεν υπάρχει από την κατακόρυφη έξαρση της βίας. 
    Με το πέρασμα της ανθρώπινης ιστορίας, αποδείχτηκε πως η γνώση δεν μπορεί να αποτελεί αυτοσκοπό. Σε εποχές σαν τη δική μας, όπου η ατομικότητα έγινε τρόπος ζωής και υπέρτατη αξία, η γνώση κατάντησε εργαλείο ανταγωνισμού και κυριαρχίας. Με τον τρόπο αυτό μεταβλήθηκε σε ένα ακόμη προϊόν, δίνοντας στους οικονομικά ισχυρούς άλλο ένα  όπλο υπεροχής που συνέβαλε στην κοινωνική διάσπαση. Συγχρόνως, ανέλαβε να διαμορφώσει την εκάστοτε νεώτερη γενιά, σύμφωνα με το πρότυπο του ανθρώπου-καταναλωτή, ο οποίος βρίσκει την αξία του και τον προορισμό του στη δυνατότητά του να αγοράζει και να κυριαρχεί.
    Οι Τρεις Ιεράρχες δεν περιφρόνησαν τη γνώση. Τη σπούδασαν σε όλες τις μορφές της και μάλιστα με θαυμαστές επιδόσεις. Δεν αρκέστηκαν, όμως, στην απλή συσσώρευσή της, αλλά ούτε και στη χρήση της, προκειμένου να κατακτήσουν τις υψηλές θέσεις στην κοινωνική πυραμίδα του καιρού τους. Πολύ περισσότερο, δεν την τοποθέτησαν ως νόημα ζωής. Το νόημα αυτό το βρήκαν στην αναγνώρισή του  ανθρώπου ως εικόνας Θεού κι έτσι έδωσαν στην ανθρώπινη Παιδεία προοπτική, την απεγκλώβισαν από τα γρανάζια της αρπαγής και της απληστίας αυτού του κόσμου και την μετέβαλαν σε αγωγή, δηλ. σε δρόμο προς την αλήθεια, που κρύβεται μέσα σε κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
    Με τον λόγο και τα συγγράμματά τους δεν διακήρυξαν μόνον την πίστη τους σε ένα Θεό αγάπης. Διακήρυξαν και την  πίστη τους στη δυνατότητα του ανθρώπου να ζήσει, ως εικόνα Θεού, σε έναν κόσμο ειρήνης και δικαιοσύνης. Η πίστη είναι που μετασχημάτισε τη φιλομάθεια του Μ. Βασιλείου σε επανάσταση ανθρωπιάς, τη ρητορική δεινότητα του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου σε άτεγκτη κριτική κατά της διαφθοράς, τον στοχασμό του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου σε οδό προς «την ειρήνην του Θεού, την υπερέχουσα πάντα νουν» (Φιλ. 4:7).
    Αυτό, όμως, που, ακόμη και σήμερα, δίνει στο όραμά τους βάσιμες ελπίδες υλοποίησης, εν αντιθέσει με οικονομικούς στόχους και κοινωνικά οράματα που καθημερινά διαψεύδονται, είναι η ίδια η ζωή τους. Μια ζωή ανιδιοτελής, δημιουργική και ασυμβίβαστη με τις δομές της άδικης εξουσίας. Και ακριβώς αυτός ο δρόμος, σε συνδυασμό με τη συνέπειά τους μεταξύ λόγων και έργων, αποτελούν τη μεγαλύτερη προσφορά τους σ΄ εμάς.

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2013

Εκοιμήθη ο Καθηγούμενος της Ι. Μ. Παναχράντου Ν. Ηρακλείου Θεόφιλος Μπουγιουλέκας

Εκοιμήθη ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Παναχράντου της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας γέρων Θεόφιλος Μπουγιουλέκας, η εξόδιος ακολουθία θα τελεστεί την Τετάρτη 9 Ιανουαρίου 2012 12 η ώρα στον Ιερό Ναό Αγίου Ευσταθίου Περισσού. Την Τρίτη 8 Ιανουαρίου 7 η ώρα θα τελεστεί ιερά αγρυπνία στον Ιερό Ναό Αγίου Ευσταθίου Περισσού.

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2013

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΙ ΑΝΤΙΚΥΘΗΡΩΝ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

«Ἑορτήν συνειδός ποιεῖ καθαρόν οὐχ ἡμερῶν καί χρόνων περίοδος»
(Ἁγίου Ἰωάννου Χρυστοστόμου)

Εὐλογημένος, εἰρηνικός καί καρποφόρος ὁ νέος σωτήριος χρόνος τῆς ἀγαθότητος τοῦ Θεοῦ. Ἡ Χάρις τοῦ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ σαρκί νηπιάσαντος Κυρίου καί Θεοῦ μας, τό ἄπειρο θεῖον ἔλεος καί ἡ ἀπέραντη μακροθυμία Του, ὡδήγησε διά μίαν ἀκόμη φορά τά βήματά μας εἰς τό νέον ἔτος, εἰς τό σωτήριον ἔτος 2013 μ.Χ. Ἑορτάζομεν τήν εἴσοδόν μας εἰς τό νέον ἐνιαυτόν τῆς Χρηστότητος τοῦ Κυρίου μας. Ἀλλά, κατά τόν Χρυσορρήμονα ἅγιον Πατέρα τῆς Ἐκκλησίας μας, «τόν χρυσοῦν τήν γλῶτταν καί τήν καρδίαν» Ἰωάννην τόν Χρυσόστομον, τήν ἑορτήν τήν κάμνει ἡ καθαρή συνείδησις καί ὄχι μιά νέα χρονική περίοδος. Ὅταν μέ τήν Χάριν τοῦ Θείου Λυτρωτοῦ μας ἑορτάζωμε μέ καθαρή συνείδησι ὅτι πορευόμεθα κατά τάς θείας ἐντολάς καί ἐφαρμόζουμε «τό ἀγαθόν καί εὐάρεστον καί τέλειον» θέλημα τοῦ Θείου Διδασκάλου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τότε ἑορτάζουμε ἀληθινά καί τότε ἔχουν τό σωστό νόημά τους οἱ ἑορτές. Καί στήν περίπτωσι αὐτή εἶναι ἅγιες καί θεοφιλεῖς οἱ ἑορτές μας. Τό νόημα τῶν ἑορτῶν εἶναι ἡ εὐλαβική προσέγγισις τῶν ἑορταζομένων γεγονότων, ἡ κοινωνία καί μέθεξις τῆς πνευματικῆς χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως πού χαρίζουν στή ζωή μας αὐτά τά σωτήρια συμβάντα καί ἡ λῆψις πνευματικῶν μηνυμάτων εἰς τήν ἀγωνιστικήν κατά Θεόν πνευματική μας πορεία. Διά νά ἑορτάσωμε θεάρεστα τήν Πρωτοχρονιά, τήν ἀρχή τοῦ νέου ἔτους, θά πρέπει ἡ συνείδησίς μας, ἡ χριστιανική μας συνείδησις νά συμμαρτυρῆ διά τήν ἐπίτευξι καί πραγμάτωσι καλῶν ἔργων, ἔργων πίστεως, ἀρετῆς καί εὐσεβείας, ἔργων ἀγάπης καί φιλανθρωπίας, κατά τόν περασμένο χρόνο. Ἤ τοὐλάχιστον νά ἐπιμαρτυρῆ καλή πρόθεσι καί προαίρεσι, ἀγωνιστική διάθεσι, καί ἀκόμη σκέψεις καί ἐπιθυμίες θεάρεστες καί στόχους καί ὁραματισμούς ὑψηλούς, ἔστω καί ἄν ἀκόμη δέν ἔγιναν πραγματικότης. Μέ τόν τρόπο αὐτό, ὅταν πορευόμεθα «τοῖς ὄπισθεν ἐπιλανθανόμενοι καί τοῖς ἔμπροσθεν ἐπεκτεινόμενοι», καί ἐπικαλούμεθα τό θεῖον ἔλεος καί τήν εὐσπλαγχνίαν Του διά τήν χριστιανικήν μας πορεία καί τήν σύν Θεῷ κατάληψι τῶν πνευματικῶν ὑψωμάτων, θά ἑορτάζωμε ἀληθινά καί θεοφώτιστα καί θά ἔχωμε τήν εὐλογία καί χαρίτωσι ἀπό τόν θεοφίλητο αὐτό ἑορτασμό. Γι᾽ αὐτό καί ὁ θεσπέσιος ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος ἐτόνιζε ἐμφαντικά λέγων˙ «οὐ τοῦτο ζητῶ χρόνου πλῆθος, ἀλλά ψυχῆς διόρθωσιν» (Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου Ε.Π.Ε. 19,398). Δηλαδή, δέν ζητάω αὐτό, πού συνήθως λέμε, τό «χρόνια πολλά, ἀλλά ζητάω τῆς ψυχῆς μου τήν διόρθωσι. Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί, Ὁ Χριστιανός ποιητής εὔχεται καί ἐπισημαίνει ὅτι : «Τοῦ χρόνου μας ἀρχή καλή, καί ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ, τήν κακία ν' ἀρνηθῶμεν, μ' ἀρετάς νά στολισθῶμεν. Νά ζῶμεν βίον τέλειον, κατά τό Εὐαγγέλιον, μέ ἀγάπη μέ εἰρήνη, καί μέ τήν δικαιοσύνη». Μέ αὐτόν τόν τρόπον νοηματοδοτεῖται ὀρθά ἡ Πρωτοχρονιά καί ἡ εἴσοδός μας εἰς τό νέον σωτήριον ἔτος. Εἶναι ἀφ' ἑνός μέν ἀφετηρία ἀγώνων διά τήν ἀπάρνησι τῆς κακίας καί τόν στολισμόν μας μέ χριστιανικές ἀρετές. Καί ἀφ' ἑτέρου μία ἀποφασιστική ὑπόσχεσις ἀποδοχῆς ἄνευ ἐπιφυλάξεων καί ἐνδοιασμῶν τῆς τελείας ζωῆς τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καί ἡ σωτήρια ὅδευσις τῆς παρούσης ζωῆς μέ τίς ὑψηλές χριστιανικές ἀρετές˙ «μέ ἀγάπη, μέ εἰρήνη καί μέ τήν δικαιοσύνη». Μέ αὐτές τίς θεάρεστες προδιαγραφές καί τά θεοδίδακτα ἐφόδια θά ἀντιμετωπίσωμε ψύχραιμα καί νηφάλια τήν παντοειδῆ κρίσι, τήν ἠθική καί πνευματική, κυρίως, καί, παράλληλα, τήν οἰκονομική, πού καταπονοῦν τόν περισσότερο κόσμο καί τό μεγαλύτερο μέρος τῆς ἀνθρωπότητος. Ὁ Προφητάναξ Δαυΐδ, ἐάν ἦταν σήμερα σωματικά παρών ἀνάμεσά μας θά βροντοφωνοῦσε : «Μεθ᾽ ἡμῶν ὁ Θεός, γνῶτε ἔθνη καί ἡττᾶσθε, ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός. Ἐπακούσατε ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς˙ ἰσχυκότες ἡττᾶσθε˙ ἐάν γάρ πάλιν ἰσχύσητε καί πάλιν ἡττηθήσεσθε, ὅτι μεθ' ἡμῶν ὁ Θεός». Αὐτή τήν εὐεργετική παρουσία τοῦ Θεοῦ ἀνάμεσα εἰς τούς ἀνθρώπους, τήν εὔχομαι πατρικά καί ὁλόψυχα εἰς ὅλους σας˙ σέ ὅλα τά πνευματικά μου παιδιά, τά ἐγγύς καί τά μακράν, στούς ἀκοίμητους φρουρούς τῶν νήσων μας Κυθήρων καί Ἀντικυθήρων, τούς ἀγαπημένους μας ναυτικούς καί τούς προσφιλεῖς ὁμογενεῖς ἀδελφούς μας τοῦ ἐξωτερικοῦ, τούς ὅπου γῆς εὑρισκομένους καί ἐργαζομένους. Εὐχόμενος, ὅθεν, εἰς ὅλους σας, πλουσίαν τήν θεία εὐλογία καί χαρίτωσι κατά τό νέο σωτήριο ἔτος καί μαζί μέ αὐτές : τήν ἀληθινή χαρά, τήν εἰρήνη, τό θεῖο φῶς καί τήν τρισμέγιστη ἀρετή τῆς ἀγάπης, διατελῶ Μέ ἐγκάρδιες πατρικές εὐχές καί εὐλογίες Ὁ Μητροπολίτης †Ὁ Κυθήρων Σεραφείμ

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ 2013

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑ

Ο ΧΑΡΙΤΙ ΘΕΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΤΗΣ ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ
ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

Πρός τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἀντηχοῦν συνέχεια στά αὐτιά μας οἱ εὐχές πού ἀκοῦμε αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες τῶν ἑορτῶν τῆς Θεοφανείας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ νέου ἔτους. «Χρόνια πολλά», «Καλή χρονιά», «εὐλογημένη χρονιά», «χαρούμενο κι εὐτυχισμένο τό νέο ἔτος». Δεχόμαστε τίς εὐχές, εὐχαριστοῦμε καί τίς ἐπαναλαμβάνουμε εὐχόμενοι κι ἐμεῖς. Ἐφέτος, δέν γνωρίζω ἄν πιστεύουμε σ’ αὐτές τίς εὐχές. Ζοῦμε σέ σκοτεινές καί ταραγμένες ἡμέρες, βλέπουμε γύρω μας ἁπλωμένες τήν ἀβεβαιότητα, τήν ἀνησυχία, τήν φοβία, τήν ταραχή τῶν συνανθρώπων μας καί ἐκφράζουμε ἀμφιβολία γιά τήν ἐπαλήθευση τῶν εὐχῶν. Δυσχερής οἰκονομική κατάσταση, φτώχεια δυσβάστακτη, στέρηση καί τῶν ἀναγκαίων ἀγαθῶν, ἀσθένειες πολλές καί ἐπικίνδυνες, οἰκογενειακή δυσαρμονία καί τόσα ἄλλα δέν ἀφήνουν μέσα μας νά μένει ἡ γαλήνη καί ἡ αἰσιοδοξία. Ἀπό τό ἄλλο μέρος ἡ ὀδύνη πού φέρει ὁ παραστρατημένος βίος, ἡ ζωή χωρίς Χριστό, ἡ ζωή τῆς πολυμόρφου καί ἐκτεταμένης ἁμαρτίας, ἰδιαιτέρως ἀφαιροῦν τήν εἰρήνη καί τή χαρά. Μέ ὅλα αὐτά πού ὑπάρχουν, δυστυχῶς, πῶς τό νέο ἔτος θά εἶναι εὐλογημένο, εἰρηνικό, χαρούμενο κι εὐτυχισμένο; Ἀγαπητοί, ἄς τό συνειδητοποιήσουμε, ἄς τό δεχθοῦμε, ἄς τό πιστεύσουμε. Ἡ χαρά καί ἡ εὐτυχία μας δέν ἐξαρτᾶται, δέν πηγάζει ἀπό τά ὑλικά ἀγαθά, ἀπό τίς ἀνέσεις, ἀπό τίς ἡδονές καί τίς ψευτοχαρές τοῦ κόσμου. Ἡ ἱστορία καί ἡ καθημερινή πείρα ἔχει νά μᾶς παρουσιάσει πλῆθος ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι μολονότι ἦταν βυθισμένοι στόν πλοῦτο τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, τῶν ἀνέσεων καί τῶν ἡδονῶν, ἐν τούτοις δέν ἦταν καθόλου χαρούμενοι καί εὐτυχεῖς. Τά ὑλικά ἀγαθά ἀπό μόνα τους δέν μποροῦν νά δώσουν ἱκανοποιητική καί συνεχῆ χαρά. Χρειάζεται κάτι ἄλλο καλύτερο καί ἀνώτερο, τό ὁποῖο θά εἰσέρχεται στήν ψυχή μας, στόν κυρίως ἄνθρωπο, γιά νά μᾶς φέρει εἰρήνη, χαρά κι εὐτυχία. Τό βρῆκαν καί τό δέχθηκαν ὅλοι οἱ ἅγιοι, Ἀπόστολοι, πατέρες, ὅσιοι, μάρτυρες, ὁμολογηταί, νεομάρτυρες, οἱ ὁποῖοι μέ τή μνήμη τους στολίζουν ὅλες τίς ἡμέρες καί αὐτές τοῦ νέου ἔτους. Ἦταν εἰρηνικοί, χαρούμενοι, ἡρεμοι, γαλήνιοι, πανευτυχεῖς, παρ΄ ὅτι ἐστεροῦντο καί τῶν πλέον ἀναγκαίων ἀγαθῶν, παρ΄ ὅτι ἔζησαν μέσα σέ συκοφαντίες, σέ πολέμους, σέ διωγμούς, σέ φοβερά βασανιστήρια καί μαρτύρια. Εἶχαν τό Χριστό, τόν Σαρκωθέντα, Σταυρωθέντα, Ἀναστάντα Θεό μας στήν καρδιά τους καί τή ζωή τους. Ὅταν ὁ Χριστός βασιλεύει στίς καρδιές μας, ὅταν εἶναι τό θεμέλιο καί τό στήριγμα τῆς ζωῆς μας, ὁ ὁδηγός καί ὁ κυβερνήτης μας, τότε ἡ ζωή μας ἔχει περιεχόμενο, σκοπό, προσανατολισμό καί πλήρωμα χαρᾶς καί εὐτυχίας. Ζοῦμε τότε ὡς οἱ «μηδέν ἔχοντες καί τά πάντα κατέχοντες», εἴμαστε μέ τό Χριστό πανευτυχεῖς. Ζοῦμε τή χαρά καί τήν εὐτυχία τῶν ἁγίων. Ὁ ἅγιος Βασίλειος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε σήμερα, μέ τή θέλησή του ἀποξενώθηκε ἀπό κάθε περιουσιακό στοιχεῖο. Ἄν καί πλούσιος, ἔγινε πτωχός, διακονώντας τόν πτωχό, τόν ἀσθενῆ, τόν λεπρό. Καί ἦταν ἀληθινά πανευτυχής. Σήμερα πρώτη μέρα τοῦ νέου ἔτους, ἀγαπητοί, ἄς ἀπομακρύνουμε τήν ἀβεβαιότητα, τήν ἀνησυχία, τήν φοβία, τό σκεπτικισμό καί τήν ἀποθάρρυνση. Ἄς κάνουμε τό μεγάλο, τό σωτήριο βῆμα, τήν ἀρχή τῆς ἀληθινῆς μετανοίας. «Μή πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας, ἐπί υἱούς ἀνθρώπων». Ὅποιοι κι ἄν εἶναι οἱ αὐτοκαλοῦμενοι σήμερα σωτῆρες μας, μόνο τήν δουλεία καί τόν ἀφανισμό μας ἑτοιμάζουν, μόνο πόνο καί δυστυχία μᾶς χαρίζουν, ὅταν δέν προσφέρουν Χριστό. Ἄς μάθουμε νά ζοῦμε καί πτωχότερα. «Ἔχοντες τροφήν καί σκεπάσματα, τούτοις ἁρκεσθησόμεθα», κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις ἄς παραδώσουμε ἑαυτούς καί ἀλλήλους στό μόνο Σωτῆρα μας, στό Χριστό μας. Μόνο Ἐκεῖνος μπορεῖ νά φωτίσει τήν καρδιά μας, νά τήν γεμίσει χαρά καί εὐτυχία, νά μᾶς χαρίσει τό νέο ἔτος εἰρηνικό καί εὐλογημένο. Εὐτυχεῖς καί ἐπιτυχημένοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι πού ἀφήνουν τόν ἑαυτό τους στά χέρια τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του. Δυστυχισμένοι καί ἀποτυχημένοι ὅσοι ψάχνουν νά βροῦν τήν εὐτυχία, τή χαρά, τήν ἀληθινή πρόοδο μακράν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας. Μήν ἀμφιβάλουμε λοιπόν, ὅτι τό νέο ἔτος, παρά τά σκοτεινά σύννεφα, μποροῦμε νά ζήσουμε τήν ποθητή ζωή τῆς χαρᾶς καί τῆς εὐτυχίας. Ἄς ζήσουμε τό νέο ἔτος μέ πίστη, ἐλπίδα καί αἰσιοδοξία, μέ συνεπῆ καί ἀδιαπραγμάτευτο πνευματικό ἀγῶνα καί μυστηριακή ζωή. Ἔτσι, θά εὐλογήσει ὁ Τριαδικός Θεός μας τό νέο ἔτος. Δέν θά χαθοῦμε. Θά ζήσουμε. Μέ τό Χριστό θά γίνουν οἱ εὐχές μας πραγματικότητα. Καί θά ἀποδείξουμε σέ ὅλους «εἰ Θεός μεθ’ ἡμῶν, οὐδείς καθ’ ἡμῶν». Πατρικά εὔχομαι κάθε χαρά, εὐλογία καί εὐτυχία τό νέο ἔτος. Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ † Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ