Πρός
Τούς εὐσεβεῖς Χριστιανούς
τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πέτρας καί Χερρονήσου
Ἀγαπητοί μου,
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία καταμεσῆς τοῦ καλοκαιριοῦ ἑορτάζει τὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου. Εἶναι, ἀναμφίβολα, ἡ κορυφαία ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας μετὰ τὸ Πάσχα, τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου, γι’ αὐτὸ καὶ ὁ λαός μας τὴν ὀνομάζει «Πάσχα τοῦ καλοκαιριοῦ».
Ἡ Κοίμηση τῆς Παναγίας εἶναι ὁ σημαντικότερος σταθμὸς στὸν κύκλο τῶν Θεομητορικῶν ἑορτῶν. Εἶναι ὁ ἔνδοξος ἐπίλογος τῆς ζωῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ποὺ ἀρχίζει μὲ τὸν Εὐαγγελισμὸ «τῆς φανέρωσης τοῦ ἀπ’ αἰῶνος μυστηρίου» γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ κόσμου, καὶ τελειώνει μὲ τὴν εἴσοδό της «εἰς τὰ ἄνω βασίλεια», ὅπου γεύεται πρώτη τὰ ἀγαθὰ τῆς σωτηρίας. Γιατί καὶ σήμερα Πάσχα ἑορτάζομε. Δηλαδὴ τὸ πέρασμα ἀπὸ τὸν θάνατο στὴ ζωὴ καὶ τὴν «ἀπαρχὴ τῆς ἄλλης βιωτῆς, τῆς αἰωνίου», τῆς ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου καὶ τὴ νέκρωση τοῦ θανάτου στὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας, γι’ αὐτὸ καὶ χαρούμενα ψάλλομε: «μετέστης πρὸς τὴν ζωὴν Μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς» καί, «ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλειπες, Θεοτόκε».
Καὶ τὸ νοιώθει αὐτὸ πολὺ καλὰ ὁ εὐλαβὴς λαός μας. Ὁ καθένας αἰσθάνεται τὴν Παναγία κοντά του, δίπλα του. Στὶς χαρές, νὰ τὸν συγκρατεῖ μὲ περίσκεψη στὸ μέτρο τῆς χαρᾶς καὶ στὶς θλίψεις νὰ τοῦ σπογγίζει τὰ δάκρυα. Σὲ στιγμὲς πειρασμῶν νὰ τοῦ κρατᾶ σφιχτὰ τὸ χέρι, στὴ λιποψυχία νὰ τοῦ φτερώνει τὶς ἐλπίδες. Ὅταν γονατίζει στὰ ἀναπάντεχα τῆς ζωῆς, νὰ τὸν σκεπάζει μὲ τὸ μαφόριο τῆς ἀγάπης της. Κι ὅταν ὁ καύσωνας τῶν παθῶν τοῦ φλογίζει τὰ σωθικὰ νὰ τὸν δροσίζει μὲ τὴν αὔρα τῆς θείας προστασίας.
Ἰδιαίτερα ὁ Κρητικὸς λαὸς εὐλαβεῖται πολὺ τὴν Παναγία. Μπορεῖ, λόγῳ τοῦ εὐέξαπτου καὶ εὐμετάβολου τοῦ χαρακτήρα του, νὰ ἀσχημονεῖ ἀπερίσκεπτα πολλὲς φορὲς στὸ πρόσωπό της, ὅμως πάλι ἔρχεται κοντά της μετανοιωμένος καὶ μὲ δάκρυα, τάματα καὶ παρακάλια νὰ προστρέχει στὴ σκέπη της καὶ νὰ ζητᾶ τὴν παρηγοριὰ καὶ τὴν προστασία της. Γι’ αὐτὸ βλέπομε τόσες μεγαλόπρεπες Ἐκκλησίες νὰ ἔχουν κτιστεῖ στὸ ὄνομά της σὲ πόλεις, καὶ τόσα ἐκκλησάκια νὰ εἶναι ἀφιερωμένα στὴ χάρη της, ποὺ στολίζουν χωριά, βουνοπλαγιὲς καὶ λαγκαδιὲς καὶ τόσα μοναστήρια, κυψέλες πραγματικὲς μοναχῶν, μὲ Βασίλισσα καὶ Κυρά τους, τὴν Παναγιά, ἀπό τό ἕνα ἄκρο ὡς τό ἄλλο τῆς Κρήτης. Ἐνδεικτικά ἀναφέρομε μερικές ἀπ’ αὐτές τῆς Ἐπαρχίας μας.
Τὴν Παναγία τὴν Γκουβερνιώτισσα, τήν Καρδιώτισσα, τήν Παντάνασσα, τὴν Θεογεννήτρια, τήν Γαλατιανή, τὴν Κρουσταλλένια, τήν Βιδιανή, τὴν Βρεφοτρόφο, τὴν Κερά, τήν Ὀδηγήτρια, τήν Κεραπολίτισσα, τὴν Βιγλιώτισσα, τήν Κουφή Πέτρα, μέ δεσπόζουσα τὴν Μεγάλη Παναγία, τόν Μητροπολιτικό μας Ναό καὶ τόσα ἄλλα ὀνόματα καὶ προσωνύμια (πάνω ἀπὸ χίλια), μὲ τὰ ὁποῖα ἡ εὐλάβεια τῶν πιστῶν προσφωνεῖ τὴν Μητέρα του, τὴν Καταφυγή του.
Σὲ ὅλες τὶς γιορτὲς τῆς Παναγίας ἡ εὐλάβεια τοῦ λαοῦ μας εἶναι ἔκδηλη καὶ ἐκφράζεται μὲ πολλοὺς τρόπους. Ἰδιαίτερα τὴν περίοδο αὐτή, ποὺ τὴν πλαισιώνει τὸ φῶς, τὴν ὑπερυψώνει ἡ ποίηση, τὴν μελουργεῖ ἡ ἀγάπη, τὴν οὐσιώνει ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή, τὴν εὐλαβεῖται ἡ ψυχὴ τῆς Ρωμιοσύνης. Καὶ μέσα στὸν Αὐγουστιάτικο καύσωνα τὴν στοχάζεται κάθε πιστὸς σὰν δροσερὴ βρυσομάνα, ποὺ τρέχει σ’ αὐτὴν νὰ ξεδιψάσει.
Στὴν καρδιὰ τοῦ Αὐγούστου προβάλλει ἡ καρδιὰ τῆς παγκόσμιας ὀμορφιᾶς. Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ μας, ἡ Θεογεννήτρια, ποὺ εἶναι καὶ οἰκουμενικὴ Μητέρα. Ἄλλωστε θεωρεῖται καὶ εἶναι ἐκπρόσωπος ὅλου τοῦ ἀνθρωπίνου γένους στὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου τοῦ Θεοῦ. Ἀγαπᾶ ὅλους τους ἀνθρώπους καὶ ἡ πρεσβεία της γιὰ τὸν καθένα χωριστὰ καὶ γιὰ ὅλο τὸ ἀνθρώπινο γένος εἶναι ἀκοίμητη.
Ἀγαπητοί μου,
Σ’ αὐτὴ τὴν περίοδο τοῦ καλοκαιριοῦ θρηνοῦμε, δυστυχῶς, κάθε χρόνο γιὰ τὶς πυρκαγιὲς ποὺ γίνονται κι ἀποστερεῖται ἡ φύση κι ἀπὸ ἕνα ζωτικὸ κομμάτι τοῦ πλούτου τῆς ζωῆς μας καὶ τῆς ζωῆς τοῦ πλανήτη μας. Ὑπάρχει ὅμως καὶ μία ἄλλη πυρκαγιὰ ποὺ ἀνάβει, ἀνεξάρτητα ἐποχῆς, στὶς κοινωνίες τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι ἡ φλόγωση τῶν παθῶν, τῆς ἁμαρτίας.
Ἕνα πελώριο καμίνι ἔχει γίνει ὁ κόσμος. Καὶ μέσα σ’ αὐτὸ τὸ καμίνι, «οἱ ὑπηρέται τοῦ βασιλέως», δηλαδὴ τὰ ὄργανα τῶν σκοτεινῶν δυνάμεων, ποὺ διαφεντεύουν τὸν κόσμο, ὅπως τὴν παλιὰ ἐποχὴ τοῦ Ναβουγοδονόσορα, ρίχνουν εὔφλεκτες καὶ ἐκρηκτικὲς ὕλες καὶ κάνουν πιὸ πυρακτωμένη τὴν ἀτμόσφαιρα.
Φωτιὲς πολέμων καὶ συγκρούσεων λαῶν, φωτιὲς οἰκονομικῶν κρίσεων, φωτιὲς ἐκχυδαϊσμοῦ τῆς κοινωνίας, φωτιὲς μίσους καὶ ἔχθρας παντοῦ, φωτιὲς ποὺ ἐξάπτουν τὰ ποικίλα ἁμαρτωλὰ πάθη στὶς εὐαίσθητες καρδιὲς τῶν νέων καὶ τοὺς ὁδηγοῦν στὴν ἀκολασία.
Ἀντίδοτο σὲ ὅλα αὐτὰ εἶναι ἡ Παναγία. Ἡ Θεογεννήτρια, ποὺ ἔφερε στὸν κόσμο τὴν δροσοβόλο χάρη τοῦ οὐρανοῦ μὲ τὴν γέννηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ σβήνουν τὰ πάθη. Καὶ τὰ παιδιά, ποὺ τὰ προστατεύει ἡ Παναγία, μένουν ἄφθαρτα ἀκόμη καὶ μέσα στὴν κάμινο τοῦ πυρὸς τὴν «ἑπταπλασίως καιομένην», ὅπως οἱ Τρεῖς Παῖδες ἐν τῇ καμίνῳ.
Σήμερα, ἑορτὴ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου ἂς δυναμώσομε τὴν ἐλπίδα μας στὴν Ἐλπίδα τῶν ἐλπίδων, τὴν προσευχὴ καὶ τὴν πίστη μας. Ἂς ὁδηγήσομε τὰ παιδιά, τοὺς νέους μας, στὴν Παναγία, νὰ τὰ μάθομε νὰ προστρέχουν σὲ Αὐτὴν ἐν ὥρᾳ κινδύνου. Ἡ Παναγία τὰ ἀγαπᾶ καὶ τὰ προστατεύει, ὅπως προστατεύει ὅλο τὸν κόσμο καὶ ξεχωριστὰ τὸ γένος τῶν Ὀρθοδόξων, ποὺ στάθηκε πάντοτε γι’ αὐτὸ ἡ «Ὑπέρμαχος Στρατηγός». Ἔτσι καὶ τώρα πιστεύομε ὅτι θὰ μᾶς βοηθήσει νὰ ξεπεράσομε τὰ ὅποια προβλήματα.
Μὲ διάπυρη τὴν εὐχή, ὅπως ἡ εὐκαιρία τῆς σημερινῆς μεγάλης Θεομητορικῆς ἑορτῆς μᾶς δώσει τὴ δύναμη καὶ τὴ χάρη νὰ αἰσθανθοῦμε δυνατότερη τὴ στοργὴ καὶ τὴν ἐπίβλεψη τῆς Παναγίας, ἀσπαζόμεθα ὅλους σας ἐν ἀγάπῃ.
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΠΕΤΡΑΣ ΚΑΙ ΧΕΡΡΟΝΗΣΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου