MΙΑ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΚΡΙΜΑΙΑΣ - 11 Ιουνίου

Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει γνωστές και στη χώρα μας πολλές πλευρές από το μαρτυρικό βίο και τη μεγάλη προσφορά ενός σύγχρονου αγίου, του αγ. Λουκά (Βοϊονο-Γιασενέτσκι), Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, και καθηγητή Χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Τασκένδης. Ίσως όμως δεν είναι ευρέως γνωστό ότι ο άγ. Λουκάς ήταν εκείνος που πραγματοποίησε γιαπρώτη φορά ξενο-μεταμόσχευση, δηλαδή χρησιμοποίηση μοσχεύματος από ζωικό οργανισμό σε άνθρωπο, το 1924. Όπως αναφέρεται σε βιογραφία του, από τον Αρχιμ. Νεκτάριο Αντωνόπουλο (Αρχιεπίσκοπος Λουκάς. Ακρίτας, 6η έκδοση. Αθήνα 2002, σ. 136):

Άγιος Λουκάς ο Ιατρός «Στο νοσοκομείο Γιενισέισκ, επιχείρησε μια πρωτοποριακή και δυσκολότατη επέμβαση. Του έφεραν έναν νέον άνδρα, με βαριά νεφρική ανεπάρκεια. Η κατάστασή του ήταν απελπιστική. Ο επίσκοπος γιατρός, μη έχοντας άλλη λύση, αποφάσισε να κάνει μια ηρωϊκή επέμβαση και επιχείρησε μεταμόσχευση νεφρού από μοσχάρι στο νεαρό ασθενή, παρά τα πενιχρά μέσα που διέθετε. Ο γιατρός, που διηγήθηκε το γεγονός αυτό, χαρακτηρίζει επετυχημένη την επέμβαση, δίχως άλλες λεπτομέρειες για το πόσο έζησε ο ασθενής, τα μετεγχειρητικά προβλήματα κ.λπ. Τονίζει όμως, πως ο επίσκοπος Λουκάς, άφησε έκπληκτους τους συναδέλφους του. Οι μεταμοσχεύσεις, ήταν τότε μάλλον στην σφαίρα της φαντασίας. Πολλές δεκαετίες αργότερα θα γενικευθούν. Παρόλο που ήταν η πρώτη εγχείρηση μεταμόσχευσης, δεν έγινε ευρύτερα γνωστή, προφανώς για πολιτικούς λόγους. Δεν θα έπρεπε να προβληθεί ένας “εχθρός του λαού”!».

Όπως αναφέρει η κα Γ. Βούβαρη στη διδακτορική της διατριβή, με τίτλο: Μεταμοσχεύσεις: Ιατρική και Θεολογική – Βιοηθική Προσέγγιση, αξίζει να σημειωθεί ότι οι πρώτες σοβαρές προσπάθειες, που έδωσαν πραγματική ώθηση σ΄ αυτόν τον πρωτοποριακό τομέα της μεταμόσχευσης, άρχισαν μόλις στις αρχές της δεκαετίας του ’60, κατά τα έτη 1963 και 1964, δηλαδή 40 χρόνια μετά (!) την πρώτη ξενομεταμόσχευση του αγίου Λουκά, όταν ο γιατρός Keith Reemtsma πραγματοποίησε στο πανεπιστήμιο Tulane, μεταμόσχευση νεφρού από χιμπαντζή σε 12 ενήλικες. Μόνο μια μεταμόσχευση ήταν πραγματικά επιτυχής, κατά την οποία ο λήπτης έζησε επί 9 μήνες (χωρίς ενδείξεις για απόρριψη του μοσχεύματος), προτού πεθάνει από κάποια λοίμωξη. Η επόμενη επιτυχής προσπάθεια ξενομεταμόσχευσης αποδίδεται στον καθ. Τ. Thomas Starzl (στο Πανεπιστήμιο του Pittsburgh, USΑ), ο οποίος πραγματοποίησε μεταμόσχευση ήπατος μπαμπουίνου σε ασθενή, δηλαδή 46 χρόνια μετά (!) την πρώτη ξενομεταμόσχευση του αγίου Λουκά. Βλ. Χρ. Τσοκανταρίδη. Μεταμόσχευση – Δώρο Ζωής, http://pfy.gr/forum/index.php? (στις 23/11/2011).

Δε θα πρέπει, βεβαίως, εδώ να διαφύγει της προσοχής μας, ότι ο επίσκοπος και ιατρός άγιος Λουκάς υπήρξε άνθρωπος της πίστης και της προσφοράς στον πλησίον, μοιρασμένος ανάμεσα στην κλήση του ως υπηρέτη του Λόγου και στο επαγγελματικό του πάθος (ως χειρουργού). Διώχθηκε για την αφιέρωσή του στην αφύπνιση των ψυχών και σώθηκε ένεκα των κατορθωμάτων του ως ιατρού των σωμάτων. Ο ίδιος ο άγιος στον μετέπειτα βιογράφο του Μάρκ Ποπόφσκι συμβούλευσε: «Αν γράψετε τη ζωή μου, μην προσπαθήσετε να ξεχωρίσετε το χειρουργό από τον επίσκοπο». (Mark Popovskij. Jizn’ јїtie Voїno–Yasenetskogo arkhiepiskopa i Khirurga. YMCA Press, Paris 1979, p. 94)

ΠΗΓΗ: ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ

Η ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

Αγίου Λουκά Αρχιεπισκόπου Κριμαίας

Ι.Ν Αγίας Τριάδας, Συμφερούπολη Ουκρανίας (Άγιος Λουκάς)

«Οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ ἕνεκεν τοῦ εὐαγγελίου, ἐὰν μὴ λάβῃ ἑκατονταπλασίονα νῦν ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ οἰκίας καὶ ἀδελφοὺς καὶ ἀδελφὰς καὶ πατέρα καὶ μητέρα καὶ τέκνα καὶ ἀγροὺς μετὰ διωγμῶν, καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον».

(Μκ. 10, 29-30).

Είναι αψευδής αυτός ο λόγος του Κυρίου. Σας βεβαιώνω ότι, όταν άφησα τα παιδιά μου και τα εμπιστεύτηκα στον Θεό, Εκείνος τα φρό­ντισε. Τα παιδιά μεγάλωσαν σωστά και νομίζω ότι εγώ δεν θα μπορούσα να τα φροντίσω τόσο καλά. Και ο Κύριος μου έδωσε εκατό φορές πε­ρισσότερα παιδιά. Μου έδωσε όλους εσάς.
Μου έδωσε τις καρδιές σας διότι γνωρίζω πόσο με α­γαπάτε και εγώ ανταποκρίνομαι στην αγάπη σας με τη δική μου θερμή αγάπη. Τόσο πολλά παιδιά μου έδωσε ο Θεός!...

Και τα δικά σας παιδιά πρέπει να είναι μορφωμένα. Μόνο να μην περιορίζεται η μόρφωση και η αγωγή τους στην έξωθεν σοφία, στην σο­φία αυτού του κόσμου. Να μαθαίνουν ταυτόχρο­να την άνωθεν σοφία και την ανώτατη αλήθεια. Να μαθαίνουν το νόμο του Θεού και τις εντολές του Χρίστου, να μαθαίνουν την ευλάβεια, πώς να έχουν πάντα την μνήμη του Θεού και την σωστή χριστιανική οδό. Μόνο τότε δεν θα χαθούν τα παιδιά σας στις οδούς της ανθρώπινης σοφίας, μόνο τότε πάνω απ' όλα θα έχουν πάντα την χριστιανική σοφία, την γνώση του Θεού. Μ' αυτό τον τρόπο λοιπόν πρέπει να διαπαιδα­γωγούμε τα παιδιά μας.

Θα δώσετε λόγο ενώπιον του Θεού για τα κα­κά παραδείγματα πού δίνετε στα παιδιά σας, για τούς καυγάδες πού γίνονται μπροστά στα μάτια τους, για τις φλυαρίες πού ακούνε να λέτε. Αν εσείς οι ίδιοι το κάνετε αυτό τότε τα παιδιά σας τί μπορούν να μάθουν από σας;

Εξ απαλών ονύχων πρέπει να αρχίζουμε την αγωγή, διότι μόνο σε πολύ μικρή ηλικία τα παι­διά αποδέχονται με ευκολία νουθεσίες και προ­τροπές. Η ψυχή τους είναι σαν το κερί μαλακή όπου κάθε δικός σας λόγος η πράξη μένουν, και τα καλά και τα άσχημα παραδείγματα, λόγος α­γαθός η αισχρός.

«Μικρός βλαστός, όπου τον γέρνεις τέτοια κλίση θα πάρει, ένα καινούριο δοχείο αν θα εκ­πέμπει μυρωδιά η κακοσμία εξαρτάται από το με τι θα το γεμίσετε, βάζοντας μέσα είτε αρώματα είτε ακαθαρσίες» (Αγ. Τύχων του Ζαντόνσκ).

Μητέρα, το πιο αγαπημένο πρόσωπο για το παιδί, πηγή στοργής και τρυφερότητας, στέκε­ται προσευχόμενη μπροστά στην εικόνα του Χριστού. Το παιδί κοιτάζει πότε αυτήν και πότε την εικόνα και δεν έχει ανάγκη από μακρές εξηγήσεις για το τί σημαίνει αυτό. Να, αυτό είναι το πρώτο σιωπηλό μάθημα της θεογνωσίας. Αυ­τό είναι το πρώτο και το πιο σημαντικό μάθημα της ευλάβειας. Τέτοια μαθήματα μπορείτε και πρέπει πάντα να δίνετε στα παιδιά σας.

Δεν υπάρχει για την μητέρα καθήκον μεγαλύ­τερο και έργο ιερότερο, για το όποιο αύτη φέρει ευθύνη ενώπιον του Θεού, απ' αυτό της ανατροφής των παιδιών. Στον Θεό θα δώσετε λόγο αν αμελήσετε αυτό το έργο. Και από τώρα θ' αρχίσουν τα βάσανα σας και θα ρίχνετε πικρά δάκρυα και θα αναστενάζετε βλέποντας τα παιδιά σας.

Λοιπόν, «Ὁρᾶτε μὴ καταφρονήσητε ἑνὸς τῶν μικρῶν τούτων». (Ματ. 18, 10) Να φροντίζετε τα παιδιά σας, να είστε γι' αυτούς παράδειγμα της γνήσιας χριστιανικής ζωής και η ευλογία του Κυρίου στους αιώνες των αιώνων θα είναι σ' όλους εσάς και στα παιδιά σας.

Διδαχές Αγίου Λουκά Κριμαίας.
Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη»