ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ
ΑΓΙΟΥ ΣΙΛΟΥΑΝΟΥ ΤΟΥ ΑΘΩΝΙΤΟΥ
Όποιος αγαπάει το Θεό, Εκείνον θυμάται πάντα η μνήμη δε του Θεού γεννάει την προσευχή. Αν δεν πρόκειται να θυμάσαι τον Κύριο, δεν πρόκειται ούτε και να προσεύχεσαι χωρίς δε την προσευχή η ψυχή δεν θα μένει μέσα στην αγάπη του Θεού, γιατί μέσω της προσευχής έρχεται η Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Με την προσευχή φυλάγεται ο άνθρωπος από την αμαρτία, γιατί ο προσευχόμενος νους είναι απασχολημένος με το Θεό και με πνεύμα ταπείνωσης στέκει ενώπιον του προσώπου του Κυρίου, τον Οποίο η ψυχή του προσευχομένου ανθρώπου γνωρίζει.
Ωστοσο ο αρχάριος χρειάζεται βέβαια οδηγό, γιατί ίσαμε που να ’ρθει η Χάρη του Αγίου Πνεύματος η ψυχή αντιμετωπίζει πόλεμο ενάντια στους εχθρούς και δεν είναι σε θέση να το αντιληφθεί σε περίπτωση που ο εχθρός θα της φέρει, θα της προκαλέσει τη δική του (σ.μ. παραπλανητική και επιζήμια) γλυκύτητα και ηδονή. Αυτός είναι σε θέση να το αντιληφθεί μονάχα όποιος με πείρα έχει γευτεί τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Όποιος δέχτηκε γεύση Αγίου Πνεύματος, εκείνος από τη γεύση της θα αναγνωρίσει και θα διακρίνει τη Χάρη.
Όποιος θέλει να ασχολείται με την προσευχή και μέσα στην υπερηφάνεια του νομίσει πως μπορεί να τη διδαχτεί απ’ τα βιβλία και δεν προσφεύγει σε κάποιο γέροντα, αυτός ήδη βρίσκεται κατά το ήμισυ στην πλάνη. Τον ταπεινό, όμως, θα τον βοηθήσει ο Κύριος κι άν δεν υπάρχει έμπειρος δάσκαλος-οδηγός κι ο ταπεινός προσφεύγει σε πνευματικό – τον όποιο υπάρχει - ο Κύριος θα τον σκεπάσει.
Να σκέφτεσαι ότι μέσα στον πνευματικό ζει το Άγιο Πνεύμα κι ότι αυτός θα σου πει τί είναι το πρέπον για σένα. Αν όμως σκεφτείς ότι ο πνευματικός ζει μέσα σε αμέλεια και αδιαφορία και διερωτηθείς πως είναι δυνατό να ζει μέσα του το Πνεύμα το Άγιο, τότε, γι’ αυτή σου τη σκέψη θα υποφέρεις πολύ και ο Κύριος θα σε ταπεινώσει και οπωσδήποτε θα πέσεις στην πλάνη.
Η προσευχή δίνεται στον άνθρωπο που προσεύχεται, όπως έχει λεχθεί στην Αγία Γραφή η προσευχή, όμως, που γίνεται από συνήθεια και χωρίς συντριβή καρδίας για τις αμαρτίες μας, δεν είναι ευάρεστη στον Κύριο.
Θα διακόψω για λίγο το λόγο περί προσευχής.
Ποθεί η ψυχή μου τον Κύριο και Τον αναζητώ με λαχτάρα και η ψυχή μου δεν αντέχει να σκέφτομαι τίποτε άλλο.
Ποθεί η ψυχή μου τον ζώντα Κύριο και το πνεύμα μου Τον διψάει σαν Ουράνιο Πατέρα ηγαπημένο. Μας έκανε συγγενείς Του ο Κύριος μέσω του Αγίου Πνεύματος. Είναι ηγαπημένος στην καρδιά μας ο Κύριος, είναι η χαρά κι η ευφροσύνη και η ασάλευτη ελπίδα μας.
Αγαθέ Κύριε, αναζήτησε φιλέυσπλαχνα το πλάσμα σου και εμφανίσου στους ανθρώπους μέσω του Αγίου Πνεύματος, όπως εμφανίζεσαι στους δούλους Σου.
Χαροποίησε, Κύριε, με την έλευση του Πνεύματος Σου του Αγίου, κάθε θλιβόμενη ψυχή. Δώσε, Κύριε, ώστε όλοι οι άνθρωποι που προσεύχονται σε Σένα να γνωρίσουν το Πνεύμα το ’Αγιο.
Ω, όλοι εμείς οι άνθρωποι, ας ταπεινωθούμε χάριν του Κυρίου και χάριν της Βασιλείας των Ουρανών. Ας ταπεινώσουμε τον εαυτό μας και ο Κύριος θα μας επιτρέψει να γνωρίσουμε τη δύναμη της προσευχής του Ιησού. Ας ταπεινωθούμε και το Πνεύμα το Άγιο το ίδιο θα διδάσκει την ψυχή μας.
Ω άνθρωπε, μάθε την κατά Χριστόν ταπείνωση και ο Κύριος θα σου δώσει τη δωρεά να γευτείς τη γλυκύτητα της προσευχής. Κι άν θέλεις να προσεύχεσαι καθαρά, τότε νάσαι ταπεινός και εγκρατής, να εξομολογείσαι με καθαρότητα και επιμέλεια και η προσευχή θα σ’αγαπήσει. Νάσαι υπάκουος και να υποτάσσεσαι ευσυνείδητα στις αρχές νάσαι ευχαριστημένος κι ικανοποιημένος με όλα και ο νους σου θα καθαριστεί από τους μάταιους λογισμούς. Να θυμάσαι ότι σε βλέπει ο Κύριος και να έχεις συνεχώς το φόβο μήπως βλάψεις ή σκανδαλίσεις με οποιοδήποτε τρόπο τον αδελφό σου να μη τον κατακρίνεις και να μη τον πικραίνεις ή λυπήσεις και τότε το Πνεύμα το Άγιο θα σ’ αγαπήσει και θα σε βοηθάει σ΄όλα.
Το Πνεύμα το Άγιο είναι πολύ όμοιο με τη μάνα μας την αγαπημένη, τη δική μας. Η μάνα αγαπάει το παιδί της και το συμπονάει. Το ίδιο και το Πνεύμα το Άγιο, μας συμπονάει, μας συχωράει, μας γιατρεύει, μας φρονηματίζει και μας χαροποιεί. Το Άγιο Πνεύμα διακρίνεται και αναγνωρίζεται στην ταπεινή προσευχή.
Όποιος αγαπάει τους εχθρούς του σύντομα θα γνωρίσει τον Κύριο μέσω του Αγίου Πνεύματος όποιος όμως δεν αγαπάει τους εχθρούς του, … γι’ αυτόν δε θάθελα ούτε να γράψω. Ωστόσο, τον λυπάμαι, γιατί αυτός ο άνθρωπος βασανίζει και τον εαυτό του και τους άλλους και τον Κύριο δε θα Τον γνωρίσει.
Πηγή: http://www.imka.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου