Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

ΦΙΛΟΕΥΡΩΠΑΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟΣ

Του Αγγελου Ασημινάκη

Η Ευρώπη προσπαθέι να μας πείσει οτι εξέρχεται σιγά σιγά από την πολυδιαστατη κρίση αλλά με βαρύτατες απώλειες. Αυτές είναι μία βαριά τραυματισμένη εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων στο θεσμό της Ευρωπαικής Ενωσης και μια ριζική μεταβολή του πολιτικού τοπίου στις χώρες της γηραιάς ηπείρου, όπου τα λαϊκιστικά κόμματα σαρώνουν για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εκμεταλλευόμενα ακριβώς αυτόν τον άνευ προηγουμένου ευρωσκεπτικισμό. Συχνα γίνεται ταύτιση των όρων ευρωσκεπτικισμός και αντιευρωπαϊσμός. Μπορεί σε κάποιους να μην φαίνεται σήμαντικο, αλλά είναι πολύ ουσιαστικό να το καταλάβουμε με βάση την εικόνα της σημερινής Ευρώπης.

Πλέον καταδεικνύετια με τον ποιο ξεκάθαρο τρόπο ότι αυτό που ξεκίνησε πριν από τέσσερα χρόνια ως κρίση χρέους στην Ευρωζώνη έχει πλέον λάβει και τη μορφή μιας κρίσης δημοκρατικής νομιμοποίησης για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως θεσμού. Σύμφωνα με αποψεις του Ινστιτούτου Gallup, ο ευρωσκεπτικισμός δεν περιορίζεται στις χώρες που χτυπήθηκαν από τ' μέτρα λιτότητας και κοινωνικής εξαθλισης αλλά επεκτείνεται σε όλη την Ευρώπη.

Ο ευρωσκεπτικισμός στην προηγουμενη σύνθεση του Ευρωπαικου Κοινοβουλιου καθοδηγείται από την Πολιτική Ομάδα της Ευρώπη της Ελευθερίας και Δημοκρατίας -της οποίας προεδρεύει ο Ηγέτης του UKIP, Nigel Farage και σε μικρότερο βαθμό από την ομάδα των Ευρωπαίων Συντηρητικων και Μεταρρυθμιστων, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται οι βουλευτές του συντηρητικού κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου. Η άνοδος των αντιευρωπαϊκών κομμάτων σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο έχει τροφοδοτηθεί τόσο από την αύξηση της μετανάστευσης σε όλη την Ε.Ε. και από την οικονομική κρίση εντός της ευρωζώνης. Τα μέτρα λιτότητας που έχει επιβάλλει η τρόικα της Ε.Ε., του ΔΝΤ και της ΕΚΤ έχουν οδηγήσει στην αύξηση τόσο της άκρας αριστεράς, όσο και της άκρας δεξιάς στην Ελλάδα, αναφέρει ο πολιτικός αναλυτής Owen Bennett στο άρθρο του. Και οι δύο πλευρές επωφελούνται από τη σύγχυση που επικρατεί στη χώρα λόγω των σκληρών μέτρων λιτότητας, τα οποία αποτέλεσαν την προϋπόθεση για τη διάσωση της ελληνικής οικονομίας το 2010. Τα κόμματα που μιλούν κατά της μετανάστευσης «ευδοκιμούν» και σε πιο εύπορες χώρες της κεντρικής και δυτικής Ευρώπης, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ολλανδία.

Tο Βρετανικό περιοδικό “The Economist” παρατηρώντας την εκρηκτική άνοδο των ευρωσκεπτικιστών αναφέρθηκε σε «ευρωπαϊκά Κόμματα του Τσαγιού», παραλληλίζοντάς τα με το αμερικανικό κίνημα του Tea Party. Το άρθρο τονίζει ότι το μάθημα που δίνουν οι ΗΠΑ είναι ότι «αν οι πολιτικοί της Ευρώπης δεν θέλουν οι «αντάρτες» να καθορίζουν την ημερήσια διάταξη, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα επιχειρήματά τους». «Οι πολιτικοί πρέπει να εξηγήσουν τις δύσκολες επιλογές και να διαλύσουν τις παρεξηγήσεις. Η ενιαία αγορά της Ευρώπης είναι η πηγή της ευημερίας: μεγεθύνετέ την. Οι εργαζόμενοι από την Αν. Ευρώπη πληρώνουν περισσότερα σε κρατικά ταμεία απ' ό,τι παίρνουν από αυτά: Καλωσορίστε τους.

Οι πολιτικοί που είναι έτοιμοι να μιλήσουν θα διαπιστώσουν ότι οι περισσότεροι πολίτες μπορούν να αντέξουν την αλήθεια», γράφει και καταλήγει: «Τελικά όμως η επιλογή εμπίπτει στους ψηφοφόρους. Στις ευρωεκλογές πολλοί ψηφοφόροι δεν μπαίνουν στον κόπο να λάβουν μέρος. Αυτό είναι δώρο για τους «αντάρτες». Αν οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να θριαμβεύσουν, θα πρέπει να πάνε στις κάλπες». Πρέπει να αναζητήσουμε τη διέξοδο στις απαντήσεις που οι πολίτες ψάχνουν στα μικρά και μεγάλα καθημερινά τους προβλήματα για την επιβίωση και για δικαίωμα στην ποιότητα ζωής. Να παλέψουμε για ένα Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο που θα αποτελεί έκφραση δημοκρατίας και καταφύγιο του πολίτη, για δικαίωμα στην πληροφόρηση, στην ενημέρωση, στην ισότιμη μεταχείριση, στις ίδιες ευκαιρίες, για  συμμετοχή όλων μας στη συν διαμόρφωση των αποφάσεων που επηρεάζουν και σε μεγάλο βαθμό καθορίζουν τη ζωή μας. Αυτό που έχει αξία είναι η χρησιμότητα, με προτάσεις απόψεις και θέσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια: