Αγγελου Ασημινάκη, Θεολόγου
Η Εκκλησία μας τιμά σήμερα, 31 Ιανουαρίου, τη μνήμη του Οσίου Αρσενίου του Νέου εν Πάρω.
Ο Όσιος Αρσένιος Σεργίου Σεργιάδης, κατά κόσµον Αθανάσιος, γεννήθηκε στην πόλη των Ιωαννίνων το έτος 1800 από ευσεβείς και εναρέτους γονείς.
Πολύ μικρός έµεινε ορφανός εκ πατρός και μητρός. Σε ηλικία εννέα ετών ήρθε στις Κυδωνίες της Μικράς Ασίας, όπου µε τη φροντίδα του Σχολάρχη Αρχιµανδρίτη Γρηγορίου, κληρικού ευσεβούς και λογίου, ενεγράφη στην εκεί Σχολή.
Στην Σχολή αυτή φοίτησε για πέντε χρόνια. Κατά τα τελευταία χρόνια των σπουδών του γνώρισε τον περίφηµο εκ Ζαγοράς Πηλίου Γέροντα Δανιήλ. Αυτόν ακολούθησε στο αγιο Όρος, οπου και ενεδυθει το μέγα και Αγγελικό σχήμα και τον ονόμασαν Ἀρσένιο. Κατά την εξαετή παραµονή του στον Άθωνα έδωσε τον εαυτό του ως πρότύπο µοναχού. Ακολουθώντας τον γέροντα του Δανιήλ ήρθε στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πεντέλης Αττικής και στην συνέχεια στη νήσο Πάρο και µάλιστα στις Ιερές Μονές Ζωοδόχου Πηγής Λογγοβάρδας και Αγίου Αντωνίου Μαρπήσσης. Κατόπιν επισκέπτηκε τα νησιά Σίκινο και Φολέγανδρο οπου και διακονεί με αυταπαρνηση και ευσέβεια. Στην Φολεγανδρο χειροτονείται Διάκονος υπο του Επισκόπου Θήρας και διορίζεται Ιεροδιδάσκαλος, ωφελώντας πολλαπλά και τα µέγιστα στην πνευµατική, ηθική, κοινωνική και εθνική εξύψωση του επιπέδου του λαού. Στη Φολέγανδρο παρέµεινε αρκετά χρόνια, εργαζόµενος με ζήλο και ακούραστα ιεραποστολικώς.
Μετά την κοίµηση του γέροντός του Δανιήλ και παρά τις αvτιδράσεις των Φαλεγανδρίων, ανεχώρησε µε το σκεπτικό να επανέλθει στο Άγιο Όρος. Όµως, διερχόµενος από την Πάρο και στην Μονή Αγίου Γεωργίου, συνάντησε τον εξ Ηπείρου επισης καταγόµενο φιλόθεο και ευσεβή Αρχιµανδρίτη Ηλία Γεωργιάδη, Ιεροκήρυκα Κυκλάδων, ανθρωπον σοφίας και αρετής. Ο γέροντας αυτός, µε φώτιση Θεού, προέτρεψε τον Αρσένιο τότε να µη µεταβεί στον Άθωνα, αλλά να παραµείνει στην Πάρο, πράγµα και που έπραξε. Στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Πάρου, ωσαύτως διέπρεψε στους πνευµατικούς αγώνες. Η ζωή του ήταν ζωή άκρας ασκήσεως. Οι πατέρες της Μονής του πρότειναν να χειροτονηθεί Πρεσβύτερος. Μα αυτός ο µακάριος, από πολλή ταπείνωση και από επίγνωση του ύψους της Ιερωσύνης, δεν δεχόταν. Παρά ταύτα, κατόπιν πολλών πιέσεων και τη προτροπή του Μητροπολίτη Κυκλάδων Δανιήλ, εδέχθη, αφήνοντας διαχρονικό υπόδειγµα υπακοής και Ιερωσύνης καθώς και την ίδια ημέρα΄του απονεμήθηκε το οφφίκιιο της πνευματικης πατροτητος. Διακρίθηκε σε όλες τις αρετές και ανεδείχθη ισάξιος των παλαιών κορυφαίων του Μοναχισµού. Όσο ελάχιστοι, τίµησε την ιδιότητα του Ιερέως, του Πνευματικού και του Μοναχού.
Η φήµη του ως Αγίου ανδρός είχε ήδη περάσει στον λαό του Θεού, ενώ ακόµα βρισκόταν στη ζωή αυτή. Μετά από την τελευτή του γέροντος Ηλία, εξελέγη Ηγούµενος της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου. Επειδή όµως καθηµερινά πλήθη πιστών τον εκζητούσαν, αναγκάσθηκε να παραιτηθεί από τις διοικητικές µέριµνες και να στραφεί τελείως στο πνευµατικό έργο. Παράλληλα εκάλυπτε τις λειτουργικές και πνευµατικές ανάγκες των µοναζουσών της Ιεράς Μονής Μεταμορφώσεως του Κυρίου Δάσους Πάρου καθώς και τις πνευµατικές ανάγκες των μοναχών της Ιερας Μονής Ζωοδόχου Πηγής Λογγοβάρδας.
Η συνεχής καταπόνηση, η σκληρή πνευματική ασκηση και η σωµατική και πνευµατική κόπωση, υπέσκαψαν διαρκώς την υγεία του. Οι δυνάµεις του άρχισαν να εξασθενούν. Προαισθάνθηκε την κοιμησή του. Συγκέντρωσε τις µοναχές και τους έδωσε τις τελευταίες του νουθεσίες. Στις 30 Ιανουαρίου του 1877 µετά τη Θεία Λειτουργία είπε: "Αυτή, παιδιά µου, είναι η τελευταία Λειτουργία που ετέλεσα". Και την επόµενη, 31η Ιανουαρίου, επειτα από µια ζωή που υπήρξε θυσία ζώσα προς τον Τριαδικό Θεό παρέδωσε το πνεύµα στον Ύψιστο. Τα τελευταία του λόγια ήταν τα εξής "Κύριε, εις χειράς σου παρατίθηµι τούτο το ποίµνιο που µου ενεπιστώθης. Σος είµι εγώ, Κύριε, ότι τα δικαιώµατά Σου εξεζήτησα".
Ο Όσιος ένεκα της αγιότητάς του και όταν ακόμα βρισκόταν εν ζωή είχε το χάρισμα να θαυματουργεί. Είναι πάρα πολλά τα θαύματά του, που ο λαός της Πάρου, αλλά και εκτός Πάρου, γνωρίζει και διηγείται. Θεράπευε ασθενείς, διασώζει από κινδύνους, απομακρύνει δαιμόνια, επιλύει προβλήματα της ζωής και με κάθε τρόπο δείχνει την παρουσία του.
Ο Όσιος Αρσένιος ήταν κάτοχος σπουδαίας και μεγάλης παιδείας, όχι μόνο θεολογικής αλλά και φιλοσοφικής και μαθηματικής, συνέγραψε σπουδαία συγγράμματα, τα οποία όμως δε διασώθηκαν, εκτός από ένα και μόνο το βιβλία που έγραψε το έτος 1832 στην Φολέγανδρο, με τον τίτλο: "ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟΝ ΣΥΝΕΡΑΝΙΣΘΕΝ ΥΠΟ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ."
Η Αγία Εκκλησία επίσηµα τον ανακήρυξε Άγιο τον Ιούνιο του 1967.
Οι Άγιοι είναι το δώρο που ο Χριστός μας χαρίζει σε κάθε εποχή για να μας οδηγήσει κοντά Του και να μας χαρίσει τον Παράδεισο. Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποίησουμε και το αξιοποιήσουμε, τόσο πιο εύκολα θα γεμίσουμε την καθημερινότητά μας με Παράδεισο και θα τον προσφέρουμε και στους συνανθρώπους μας.
Ας είναι ο άγιος πρεσβευτής για όλους μας στο Θεό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου